Op reis met mijn ‘koudweervrienden’

Hans-Jurgen Mager

De passie voor fotografie begon voor Hans-Jurgen Mager al op jonge leeftijd. Als kind vond hij het prachtig om de fotorolletjes door te draaien van de camera van zijn ouders. Op zijn negende kreeg hij de oude camera van zijn ouders cadeau. Toen hij tijdens zijn middelbare schooltijd een bijbaantje kreeg en wat geld kon sparen, kocht hij zijn allereerste camera van het merk Ricoh. Hans-Jurgen heeft een drukke baan als longarts, maar als het even kan, pakt hij zijn camera erbij. Het liefst gaat hij dan de natuur in om dieren en landschappen te fotograferen. De prachtige reizen die hij met zijn vrouw of vrienden maakt, bieden meer dan voldoende perfecte momenten om vast te leggen. Sinds 2013 probeert hij alle vakanties vast te leggen in een fotoboek.

Fotograferen in extreem lage temperaturen

Als je in extreem koude temperaturen wilt fotograferen, moet je met een aantal dingen rekening houden. Vooral met je camera apparatuur moet je voorzichtig omspringen. Zo zijn de hutjes van de inheemse bevolking natuurlijk heel goed geïsoleerd en stoken ze het binnen lekker warm op. Het was er soms zo warm, dat we er in onze T-shirts konden zitten. Als je je camera vanuit de extreme kou mee naar binnen neemt, beslaat hij direct door het temperatuurverschil. Als je dan weer naar buiten gaat, bevriest die condens. Dat is natuurlijk problematisch. Om dit te voorkomen doe ik mijn camera in een waterdichte zak voordat ik naar binnen ga. En als we in hutjes sliepen waar de kachel ‘s nachts uitging, dan nam ik mijn camera mee naar bed. Lekker warm, in mijn slaapzak.

Een andere uitdaging die komt kijken bij het fotograferen in de kou, zijn de accu’s. Die kunnen slecht tegen extreem lage temperaturen en lopen heel snel leeg. Daarom is een reserveset accu’s echt aan te raden. Zo kun je de accu’s met elkaar afwisselen. Tijdens mijn reis naar Siberië nam ik bovendien ‘warmhoudzakjes’ mee. Als je die zakjes wat verfrommelt, wordt de vloeistof in die zakjes warm. Wanneer één van mijn accu’s ermee ophield, deed ik die in mijn linkerhandschoen samen met zo’n zakje. De accu laadt dan door de warmte op, zodat je ‘m weer kunt gebruiken als de andere accu leeg is.

Naast dat je je camera goed moet beschermen tegen de kou, wil je jezelf natuurlijk ook goed inpakken. Zo vond ik op het internet heel handige handschoenen, die eigenlijk voor de jacht zijn bedoeld. Deze dikke wanten hebben een extra handschoen aan de binnenkant. Wil je een foto maken? Dan kun je de handschoen bij je vingers aan de bovenkant openritsen. Je kunt de duurste apparatuur en accessoires kopen, maar als je even op het internet zoekt, kun je vaak ook heel handige ‘gewone’ producten vinden voor een normale prijs.

Toegezwaaid door een ijsbeer

Als je zoveel foto’s maakt, zitten er altijd wel een paar bij waar je een bijzondere herinnering aan hebt. Zo was ik in 2010 op Barter Island, een klein eiland ten noorden van Alaska, samen met mijn ‘koudweervrienden’. Daar zijn heel veel ijsberen en destijds nog weinig toeristen. Een Eskimo bracht ons met een speedbootje naar een zandbank. Opeens zagen we daar een jonge ijsbeer staan. Ik stond al met mijn camera in de aanslag, toen hij ineens zijn poot omhoog deed! Het leek net alsof hij naar ons zwaaide. Het resultaat is een foto waar ik, ondanks de koude omstandigheden toen, nog steeds warm van word.

Gebruik van foto-apparatuur en -tools

Ik gebruik een Sony full frame systeemcamera. Sony kwam als één van de eersten met een dergelijke camera. Ik heb eerst getwijfeld of ik dat ook wilde, maar de reviews waren lovend; gebruikers waren enthousiast over de kwaliteit en handzaamheid. Je raakt ook heel snel gewend aan de elektronische zoeker. Die geeft een preview van de foto, waardoor je een beter idee krijgt van hoe de foto eruit gaat zien. Ik heb niet per se een voorkeur voor Sony. Het is meer dat ik er ooit ben ingerold en niet meer ben ‘uitgerold’. Qua kwaliteit maakt het tegenwoordig niet meer uit welk merk camera je hebt. Soms verschillen de kleuren per merk, maar die kun je eventueel aanpassen in Lightroom.

Ik probeer tijdens het fotograferen de camera al zo in te stellen dat nabewerking bijna niet nodig is. Soms pas ik het licht aan of snijd ik de foto bij. Tijdens het fotograferen zorg ik er bijvoorbeeld voor dat de witbalans goed ingesteld staat. Met het diafragma stel ik de gewenste scherptediepte in. Ik laat de camera de belichting instellen. Ik check dan wel nog even of ik de ingestelde belichting anders wil. Dit hangt allemaal af van hetgeen ik fotografeer. Wanneer ik landschappen fotografeer, zet ik het diafragma op 14, weider dus. Zet ik een bewegend dier op de foto, dan kies ik voor een kortere sluitertijd en een groter diafragma. Eventueel doe ik de ISO iets omhoog voor een betere belichting. Wat ik uiteindelijk probeer is om de foto er zo uit te laten zien zoals ik het moment ervaren heb. Zoals die keer in Siberië, toen de kleuren heel zacht waren tijdens een prachtige zonsondergang. Ik zie dat sommige fotografen meer contrast toevoegen aan zo’n foto, maar ik wil juist dat zachte behouden. Zo heb ik de situatie immers ook ervaren.