Op eigen houtje op safari

Samen met mijn man heb ik al veel reizen gemaakt in Afrika. Vooral Zuid-Afrika en Namibië zijn ons goed bevallen. We zijn hier al meerdere keren geweest. Het ruige landschap en de wilde dieren zijn geweldig. Het landschap is zeer divers, met uitgestrekte savannes en hoge zandduinen tot zoutvlaktes en gebergten. Hierdoor blijft het een verrassing welke dieren en of je überhaupt dieren gaat zien. De ene keer zie je niks, de andere keer volgen de verschillende diersoorten elkaar in rap tempo op. Dat maakt wildlifefotografie ook zo leuk.

Het mooiste licht fotograferen

Op eigen houtje door het land trekken heeft absoluut mijn voorkeur. Lekker gaan en staan waar je wilt. Zo kun je ‘s ochtends, wanneer de zon opkomt en het licht op zijn mooist is, al op je locatie aanwezig zijn. Zonsopkomst in de Deadvlei in Namibië stond bijvoorbeeld al een tijdje op mijn wensenlijst. We besloten om in de buurt te overnachten. Om vier uur ’s nachts ging de wekker af en kort daarna gingen we op pad. In de duisternis reden we naar de ingang van het park. Regelmatig zag je dierenogen oplichten langs de weg door de koplampen van de auto.

Eenmaal aangekomen was het nog een flink stuk lopen. Maar we waren er precies op het moment dat de zon boven de zandduinen uitkwam. Dankzij de lage stand van de zon veranderden de dode bomen op de voorgrond in silhouetten. Het leverde niet alleen een mooie plaat op, maar vooral ook een prachtige herinnering. Het moment waarop het eerste ochtendlicht op de zandduinen scheen, was verbluffend mooi.

Overnachten op de Afrikaanse savanne

De vrijheid die je hebt als je met z’n tweetjes op reis bent is geweldig. Je hoeft geen rekening met anderen te houden. Als ik een bepaalde foto in gedachten heb, dan neem ik daar zoveel tijd voor als dat ik zelf nodig acht. Het komt tijdens onze reizen dan ook regelmatig voor dat we ergens totaal afgezonderd van de bewoonde wereld overnachten. Nou ja, helemaal alleen ben je natuurlijk niet. Je hebt altijd nog de wilde dieren om je heen. Daarom slapen we ook in een tentje op de auto. Je wilt daar ’s nachts niet op de grond liggen, hoor. Ik weet nog goed dat we in Namibië in ons tentje lagen en in de verte brullende leeuwen hoorden. Dat maakte wel indruk, kan ik je vertellen. Ook hyena’s en bavianen maakten ’s nachts een hoop kabaal.

Inzoomen op wildlife

Een close-up van wilde hond(en) Vaak mag je niet van het officiële pad af. Als je dan dieren op afstand wilt fotograferen, heb je een flinke telelens nodig. Op mijn reizen neem ik daarom altijd mijn 50-500mm lens van Sigma mee. Bovendien is de lens door het veelzijdige zoombereik zowel geschikt voor landschaps- als voor dierenfotografie. Hierdoor heb ik niet ontzettend veel fotoapparatuur nodig. Met 500mm, dat is maximaal ingezoomd, haal je de dieren mooi dichtbij.

Afgelopen jaar won ik de CEWE Photo Award in de categorie Humor. Hiermee won ik de Nikon Z7 (een full-frame systeemcamera, red.), een 150-600mm lens en een 105mm f/1.4 lens van Sigma. Die telelens is een mooie upgrade van mijn huidige lens. Ik kan dan ook niet wachten om de lens die ik van CEWE heb gekregen te gaan gebruiken. Daarmee kan ik nóg verder inzoomen. Bovendien is die lens waterdicht. Dat gaat in Nederland vast nog goed van pas komen.

Lichaamstaal van dieren

Dankzij mijn jarenlange ervaring met hondenfotografie kan ik aardig inschatten hoe de dieren zich voelen. Dat is erg handig wanneer je wildlife wilt fotograferen. Als je goed op hun lichaamstaal let, verhoog je de kans dat je speciale momenten weet vast te leggen. Daarnaast is het ook belangrijk om te weten wanneer een dier zich bedreigd voelt. Een in het nauw gedreven dier kan gekke capriolen uithalen. Het is dan beter om afstand te houden.

Zebra’s zie je normaal gesproken ontzettend veel in Tanzania, dus op een gegeven moment zijn die niet meer zo interessant om te fotograferen. Maar tijdens het rijden zag ik een groep zebra’s die allemaal verstijfd stonden en naar dezelfde richting keken. Er moest wel iets aan de hand zijn, dacht ik. Snel stopten we de auto, waarna we de situatie nauwlettend in de gaten hielden. Camera in de aanslag. Het wachten duurde deze keer niet lang. Na tien minuten zagen we namelijk al cheeta’s uit het hoge gras tevoorschijn komen.

Texturen benadrukken

Het landschap op de foto was compleet uitgedroogd, maar de dode bomen staan er nog steeds. Op zich mooi om te fotograferen, maar er ontbrak nog iets in m’n foto’s. Na een paar dagen langs dezelfde plek te hebben gereden, had ik het geluk dat er een olifant het landschap in liep. Het was de perfecte aanvulling op deze dramatische foto, zoals ik die al een tijdje in mijn hoofd had.

Door de foto om te zetten in zwart-wit, krijgt het beeld extra kracht. Dat doe ik wel vaker trouwens. Doordat kleuren niet meer de aandacht afleiden, krijgen vormen en texturen meer nadruk. Ook ogen vallen hierdoor extra op. Onderstaande foto van een luipaard is daar een goed voorbeeld van.