Daag jezelf uit met racefotografie

Passie voor actiefotografie

Actiefotografie vind ik een bijzondere tak van sport. Je moet snel handelen om een goede foto te maken, wat zorgt voor een extra uitdaging. De actie vindt plaats in een split second. Daar zit voor mij ook de uitdaging in: de moeilijkheid om snel bewegende onderwerpen vast te leggen. Of dat nou straaljagers, dieren of sporters zijn, ik vind het allemaal mooie onderwerpen om te fotograferen. Al moet ik wel zeggen dat mijn grote passie ligt bij motorsport. In de zomer probeer ik elke maand wel een motorrace te bezoeken. De races waar ik niet bij kan zijn, volg ik op tv. De kennis die ik hierbij op doe komt ook weer mooi van pas bij het fotograferen, omdat ik weet waar de meeste inhaalacties plaatsvinden op de verschillende circuits.

De passie voor motorsport zat er al vroeg in. Op mijn achttiende heb ik mijn motorrijbewijs gehaald. Motorrijden vond ik echt geweldig. Lekker touren in het weekend of op vakantie. De snelheid, wendbaarheid en vrijheid die een motor geeft, heerlijk. Helaas kreeg ik op mijn 27e een motorongeluk, waarna ik ben gestopt met motorrijden. Gelukkig ben ik wel altijd verbonden gebleven aan de motorsport, doordat ik nu regelmatig langs het circuit sta om motorraces te fotograferen.

Uitdagingen van racefotografie

De snelheid van racemotoren probeer ik ook terug te laten komen in mijn foto’s. Zo speel ik bijvoorbeeld met de sluitertijd. De ene keer bevries ik het beeld en is alles haarscherp, de andere keer kies ik voor een relatief lange sluitertijd en trek de camera mee met het onderwerp waardoor de achtergrond vervaagt. Dit laatste effect wordt ook wel panning genoemd. Het heeft wel een tijd geduurd voordat ik deze techniek goed onder de knie had.

Als hobbyfotograaf kun je niet zo dichtbij de racebaan komen als je graag zou willen. Je krijgt namelijk geen toegang tot de plekken waar persfotografen mogen komen. De afstand is een extra uitdaging. Bovendien fotografeer je de race meestal van achter een hek. Maar zonder persaccreditatie kun je ook mooie foto’s maken, hoor. Bij het TT Circuit in Assen sta ik, samen met vele andere fotografen, op de Bult (bocht van het circuit). De meeste hobbyfotografen maken foto’s over het hek heen. Maar dan fotografeer je de motorrijders meer van bovenaf. Deze beeldhoek vind ik zelf minder mooi. Ik maak mijn foto’s liever laag bij de grond en fotografeer daarom vaak door het hek heen. Een groot diafragma (laag f-getal) gecombineerd met een meetrekkende beweging laat het hek vervagen.

Vooruitgang

De extra uitdagingen zorgden ervoor dat ik in het begin veel van mijn foto’s meteen kon verwijderen. Gelukkig heb ik inmiddels veel ervaring met motorraces. Ik weet waar ik moet staan en hoe ik het maximale resultaat uit mijn fotoapparatuur haal. Ook heb ik een betere telelens gekocht. Ik fotografeer nu met een 100-400mm type II lens. Daardoor zijn de verhoudingen tussen scherpe en onscherpe foto’s gelukkig omgedraaid; ongeveer 80% van mijn foto’s is tegenwoordig wél scherp.

Zo’n telelens komt wel met een behoorlijk prijskaartje. Mijn tip aan andere fotografen is dan ook om eerst eens een lens te huren bij een fotografiezaak, voordat je er één aanschaft. Zo kun je kijken of de lens is wat je ervan verwacht en of je er daadwerkelijk betere foto’s mee maakt. Daarnaast koop ik mijn lenzen tweedehands. Zo bespaar je al snel honderden euro’s.

De sfeer rondom motorraces

Naast de racefoto’s probeer ik ook andere dingen op of rondom het circuit te fotograferen. Denk aan monteurs die aan het sleutelen zijn, coureurs die een feestje bouwen op het podium of een burnout na de wedstrijd. Hiervoor moet je wel op de juiste plekken kunnen komen natuurlijk. Dat vind ik ook zo mooi aan de OW Cup (open wegrace competitie, red.) en superbikewedstrijden. Iedereen mag daar over de paddock wandelen. Je loopt dan tussen de campers, trucks en tenten door en kunt een praatje maken met de coureurs. Die toegankelijkheid vind ik heel mooi én levert bovendien een mooi diverse fotoserie op.

Mijn ideaalbeeld

Toch zijn die sfeerfoto’s niet de absolute topfoto’s waar ik het voor doe. Daarvoor hou ik te veel van de actie. Mijn favoriete foto is een close-up die ik heb gemaakt tijdens een race van het wereldkampioenschap MotoGP dit jaar. Ik heb heel veel foto’s moeten maken voordat ik uiteindelijk dit beeld kreeg. Maar als dit dan het resultaat is, dan heb ik dat er absoluut voor over. Het was zonder twijfel de beste foto die ik vanaf die plek heb gemaakt. De foto hangt thuis aan de muur, gedrukt op acrylglas. Als ik ernaar kijk dan krijg ik een trots gevoel.

Dit komt wel in de buurt van mijn ideaalbeeld. In mijn ogen klopt -bijna- alles aan deze foto. De houding van de coureur ten opzichte van de motor is goed, de foto is haarscherp, de coureur kijkt vooruit de bocht in en je krijgt een goed beeld van de snelheid. Dat vind ik belangrijke aspecten voor een goede foto. Ook de moeilijkheidsgraad voor deze foto speelt een grote rol: Ik schoot deze foto door het hek heen. Dat resulteerde in het juiste standpunt en een mooie beeldhoek ten opzichte van de motor.