Ronnie Afman is in het dagelijks leven tankwagenchauffeur. Maar hij heeft nog een passie waar hij graag over vertelt: fotografie. Als semi-professioneel fotograaf maakt hij prachtige foto’s. Je vindt zijn foto’s onder meer in de Ommelander courant, maar ook organiseert hij regelmatig een expositie op een idyllische plek in het Groninger land. Wij spraken Ronnie over wat hij zo leuk vindt aan fotografie en wat voor tips hij voor onze lezers heeft.

Affiniteit met fotografie

Ronnie is al twintig jaar freelance fotograaf voor de Ommelander, een regionale krant in het noorden van Groningen. Naast zijn rol als persfotograaf voor deze krant, fotografeert Ronnie veel van zijn reizen die hij samen met zijn broer maakt. Ook heeft hij al veel verliefde stellen gefotografeerd, die elkaar het ja-woord geven. Ronnie fotografeert niet alleen, maar ontwerpt ook regelmatig een fotoboek. Zowel voor zichzelf, als voor anderen. Hij vertelt: ““In het begin maakte ik nog veel trouwreportages. Met de digitalisering van de fotografie werd het maken van een trouwreportage gemakkelijker en daardoor toegankelijker voor veel fotografen. Daarom ben ik mij rond 2005 ook gaan richten op andere vormen van fotografie. Naast trouw-, reis- en persfotografie, vind ik het ook leuk om sporters te fotograferen. Zo was ik ooit eens bij een wedstrijd van Donar (professionele basketbalploeg uit Groningen, red.). Hier trof ik een enorme fan die vroeg of hij mijn foto’s kon kopen. Voor hem heb ik een fotoboekje gemaakt. En toen de plaatselijke voetbalploeg kampioen werd, heb ik ook een fotoboek ontworpen. In dit fotoboek stonden foto’s van het kampioenschap, close-ups van teamleden, maar ook foto’s die ik in de aanloop naar het kampioenschap al voor de Ommelander had gemaakt. Samen met de verslagen uit de Ommelander, werd het een heel compleet fotoboek.” Van het boek werden maar liefst 16 exemplaren verkocht. “Ik maak en verkoop fotoboeken als mensen mij er naar vragen. Het is een wat uit de hand gelopen hobby; ik heb het afgelopen jaar 22 boeken verkocht. Toch is het fotograferen echt een bijbaantje. Ik hoef er niet aan te verdienen”

Jong geleerd, oud gedaan

Uit de hand gelopen hobby, of niet: de jarenlange ervaring is zeker terug te zien in de foto’s. “Ik fotografeer al 20 jaar voor de Ommelander. Op mijn 15e levensjaar maakte ik mijn eerste foto’s. In het jongerencentrum waar ik vrijwillig bestuurslid was traden regelmatig bandjes op. Ik vond het leuk om die te fotograferen. Doordat een ander bestuurslid mij toendertijd vroeg zijn bruiloft te fotograferen, is het allemaal wat serieuzer geworden.”

Hoewel Ronnie een allround fotograaf is, vindt hij portretfotografie het minst leuk. Toch getuigt de foto van het Thaise ‘longneck’ meisje dat hij het wel kan. Het is volgens Ronnie vooral belangrijk om goed je ogen open te houden. “Ik kijk vooral om me heen en neem alles in mijn omgeving op. Of dat nu bij de plaatselijke triatlon is of op reis. Ik leg aan en schiet! Soms zie ik anderen nog druk bezig zijn met hun instellingen, waardoor ze het moment helemaal missen. Zonde! Fotograferen is vooral kijken.” Ronnie staat nooit lang stil bij de juiste instellingen. Het is immers jammer de perfecte instellingen hebt gevonden, maar het moment daardoor mist.

Het materiaal

Alles leuk en aardig, maar het is natuurlijk wel belangrijk met welk gereedschap je te werk gaat. Dat gereedschap is bij Ronnie dik in orde. Zo is hij trotse eigenaar van een Canon 1DX met (sinds kort een) Tamron lens van 150/600 mm. Ondanks dat hij een overtuigd Canon aanhanger is, liep Ronnie – na even testen met een Tamron lens – al na tien minuten de winkel uit. De kwaliteit van fototoestellen en lenzen wordt steeds beter volgens Ronnie. Voor de sportfotografie gebruikt hij een 70/200 mm lens. Hiermee kun je goed uit de voeten, maar er was één nadeel: het doel op het voetbalveld was minder goed dichtbij te halen. Hoewel hij aan de zware kant is, kan de Tamron lens dit gelukkig wel. “Het voordeel van de Tamron lens is dat hij stabiel is. Ik ben niet zo van een statief, het is zo’n gezeul. Toch ontkom je er niet helemaal aan.Vooral wanneer je ver in moet zoomen, is een statief prettig”.

Ronnie heeft zijn materiaal tegenwoordig goed voor elkaar. Maar ook hij is ooit ergens begonnen: “Mijn eerste camera was een Minolta X300. Daarmee fotografeerde ik de bands die optraden in het jongerencentrum. Met het digitale tijdperk kwam een einde aan deze manier van fotograferen. Ook de krant vond het handiger als ik de foto’s digitaal kon doorsturen. Toen ben ik overgestapt.”

Instellingen

Hoewel Ronnie niet zo onder de indruk is van camera instellingen, gebruikt hij ze natuurlijk wel. Zo heeft hij immers leren fotograferen. Zijn tip voor beginnende fotografen: “Experimenteer met je ISO-waarde, dan zie je al gauw verschil in de belichting van je foto.” Op een voetbalveld met mooi licht gebruikt Ronnie vaak een ISO van 400 of 500 in combinatie met een snellere sluitertijd (bijvoorbeeld van 8000). Daarnaast gebruikt hij vaak de autofocus van zijn toestel. De manuele stand gebruikt hij nauwelijks. Het voordeel van digitale fotografie is natuurlijk dat je tegenwoordig veel kan bewerken, knippen en weggooien. “Al bewerk ik de foto’s liever niet te veel na. De foto zelf moet al goed zijn, vind ik. Ik doe eigenlijk het meeste op gevoel. De instellingen stem ik natuurlijk wel af op de foto die ik maak. Maar het zit ‘m ook in de technieken die je toepast. Als ik op de renbaan sta en een voorbijrazend paard wil fotograferen, dan draai ik bijvoorbeeld met het paard en de jockey mee en pas ik dus de panningtechniek toe.”

Waarom CEWE?

Tegenwoordig kun je kiezen uit enorm veel aanbieders om je foto’s te ontwikkelen. Waarom Ronnie voor CEWE kiest? “De kwaliteit is voor mij de belangrijkste reden. Ik ben jaren geleden overgestapt van een andere aanbieder naar CEWE en wil sindsdien niet meer anders. Ik kies voor CEWE vanwege het type fotoboeken dat ze bieden. Zelf maak ik altijd XXL fotoboeken voor mijn reizen en A4 fotoboeken voor andere thema’s. Bij de A4 boeken heb je de mogelijkheid om te kiezen voor een platte binding. Daarmee kun je de foto’s laten overlopen op de volgende pagina en dat zorgt voor een heel mooi effect.” Maar ook de CEWE software biedt Ronnie veel mogelijkheden voor het ontwerpen van zijn fotoboeken. “Denk alleen al aan de vele cliparts. Maar het zit hem ook in kleine dingen zoals de mogelijkheid om een een linkje naar je fotoboek via Facebook te delen met vrienden.”

Ronnie en zijn broer Eric reizen veel met reisorganisatie Djoser. “Tijdens deze reizen maak ik veel foto’s. Alhoewel de reisorganisatie ook de service aanbiedt om foto’s voor je te maken, is de kwaliteit een stuk minder. Nu heb ik zelf de regie in handen en maak ik het boek precies zoals ik zelf mooi vind, met uitgebreide reisverslagen, geschreven door mijn broer.”

Fotoboeken op een andere manier

Naast specifieke fotoboeken van bepaalde thema’s maakt Ronnie zelfs Facebook fotoboeken. Want ja, wat doe je met al die foto’s die je op Facebook zet? Eigenlijk niets. “Zonde”, dacht Ronnie en hij begon met het maken van Facebook fotoboeken. Het idee is zelfs zo geslaagd dat hij nu al bezig is met zijn zesde editie Facebook fotoboek.

Ronnie maakt vaak XXL fotoboeken met een linnen of leren kaft. Het papier van het XXL formaat is iets dikker, de print is mooi en de grootte is geweldig. Alhoewel… De grootte is zo geweldig dat het boek eigenlijk te groot is voor de keukentafel. Maar omdat hij ook regelmatig een expositie organiseert van zijn foto’s, kan hij het formaat goed verantwoorden. Ronnie vertelt: “Bij die exposities hang ik mijn foto’s natuurlijk op, maar ik leg ik ook mijn fotoboeken neer, zodat mensen er doorheen kunnen bladeren. Het gebeurt wel eens dat bezoekers een hele middag blijven, omdat ze niet kunnen stoppen met lezen. Het grote formaat fotoboek is eigenlijk ook wel nodig, gezien de grote hoeveelheid tekst die Ronnie bij de foto’s zet. “Ik maak de foto’s, mijn broer schrijft de reisverslagen. Ik vind dat er bij iedere foto een verhaal moet zijn – en andersom. Dan komt het verhaal pas echt tot leven.” Lachend: “En voor je het weet ben je als bezoeker van mijn expositie dan vier uur verder.”

Het maken van de fotoboeken kost Ronnie behoorlijk wat tijd, zoveel is duidelijk. Dat doe je natuurlijk alleen als je het echt heel leuk vindt om te doen. “Ik vind het geweldig. Bovendien kost het mij steeds minder tijd, doordat ik er behoorlijk bedreven in ben geworden. Ik maak de fotoboeken tegenwoordig in een handomdraai. Naast expositieboeken, geef ik ook wel eens boeken cadeau. Dan zet ik mijn eigen XXL reisboek bijvoorbeeld om in een A4 variant. Als ik vind dat de reisleider het goed heeft gedaan, geef ik hem of haar een mooi fotoboek cadeau op A4 formaat.Omdat ik VIP klant van CEWE ben, krijg ik er af en toe een mooie cadeauverpakking bij.”

Ronnie’s reislust

Wanneer je eenmaal aan het reizen bent geslagen, ben je besmet met het reisvirus, zo lijkt het wel. Dat geldt in ieder geval voor Ronnie, die al behoorlijk wat bijzondere landen heeft mogen ontdekken. “Vanaf 2005 ben ik behoorlijk actief aan het reizen. Mijn eerste reis was naar Australië, maar hier bleef het niet bij. Al snel volgden er heel veel meer landen, eigenlijk altijd samen met mijn broer. We zijn onder andere naar La Palma geweest, op skivakantie in Wistler (Canada), Miami, Hawaii, Egypte, Madagaskar, Cuba, Zuid-Afrika, Ecuador, Laos en Cambodja.”

Onder andere? Ben je op nog meer plekken geweest? “Ja. Ik maak ook wel autoreizen met mijn broer. Bijvoorbeeld een reis van ‘coast to coast’ in Amerika. We zijn toen van Oregon door zestien staten naar New York gereden. Mijn broer maakt ook films van deze reizen die ook door de reisorganisatie (Djoser) op de website worden geplaatst. Verder hebben we een rondrit gedaan via Scandinavië naar St. Petersburg en terug via de Baltische staten. En we zijn een paar keer in Amerika geweest. Ook de rondreis naar zuid-oost Amerika was indrukwekkend. Hier hebben we amusumentsparken en optredens bezocht in Nashville.”

De reizen van Ronnie en zijn broer staan vaak in het teken van natuur en cultuur. Hoe gevarieerd de trips ook zijn: fotografie en film spelen altijd een centrale rol. Zijn favorieten? “Ik vond Cuba heel bijzonder. Maar natuurliefhebbers zou ik aanraden om naar Costa Rica te gaan. De laatste jaren ben ik ook steeds meer dieren gaan fotograferen; in Costa Rica kun je je lol dan wel op. Alle reizen zijn op zichzelf bijzonder. Komend jaar gaan we in Mexico kijken.”

Tip: Meer lezen van Ronnie’s reisavonturen? Volg hem via zijn reiswebsite.

Ik ga op reis en ik neem mee?

Als je zo vaak op reis gaat, weet je inmiddels wel redelijk wat je in moet pakken om mooie reisfoto’s te kunnen maken. Al houdt Ronnie niet echt rekening met het gewicht: “Ik ga gerust op reis met 11 kg aan fotoapparatuur op de rug: drie lenzen, een fototoestel, mijn (reis)statief. Ze gaan allemaal mee.” Ook neemt hij altijd zijn Olympus compactcamera mee. Ideaal voor onderwaterfotografie, maar ook voor de dramastand. “Deze dramastand maakt de belichting net wat anders en het contrast streker. Hierdoor creëer je een kunstzinnige foto en dat zorgt weer voor afwisseling in je fotocollectie.”

Mooiste foto

De allermooiste foto die Ronnie heeft gemaakt? Dat is natuurlijk lastig kiezen als je zoveel verschillende onderwerpen fotografeert. Toch weet Ronnie na even nadenken een aantal favorieten op te noemen. Zo is hij trots op de foto van twee parende groene kikkers, die hij in Costa Rica wist vast te leggen; een nachtfoto. “Voor het fotograferen van deze nachtelijke bezigheden van een kikkersstelletje, heb ik wel een statief gebruikt. Het vrouwtje zit onderop en het mannetje er bovenop. In deze foto komen kennis en camera-instellingen op een goede manier samen.”

Maar ook is Ronnie trots op de foto die hij maakte van een Thais ‘longneck’ meisje. Een foto die hij ook gebruikt om zijn exposities te promoten. De foto is al gebruikt in flyers, op posters, in de krant, op tv en op verschillende websites, waardoor het een bekende foto is geworden in de regio. En om dan nog een laatste topfoto te noemen: de onderwaterfoto van de drie zwemmers tijdens een triatlon. Temeer omdat hij voor deze foto zelf ook spontaan het water in dook. “De gemiddelde persfotograaf van een lokale krant zou dit niet zo snel doen. Maar ik vind dit onverwachte juist zo leuk aan fotograferen. Het zorgt voor spannende foto’s. Dit is toch veel leuker dan een foto van bovenaf?”

Favoriete functies

Het moge duidelijk zijn: we hebben te maken met een ware foto-expert, zowel in het maken van foto’s als in het maken van fotoboeken. We vragen deze veelgebruiker van onze software dan ook graag naar zijn meest gebruikte functies. Welke tips heeft hij voor andere klanten? “In 2010 maakte ik mijn eerste fotoboek. Toendertijd was ik er nog niet zo bedreven in en dat zie je echt terug. Mijn boeken uit die tijd zijn minder verfijnd. Waar ik achter ben gekomen in al die jaren, is dat een fotoboek niet gauw ‘te groot’ is. Mensen nemen met gemak – en veel plezier – een heel fotoboek vol verhalen door. Het is wel aan te raden om aandacht te besteden aan de opmaak.” De door Ronnie veelgebruikte functies:

  • Kleurranden: Ronnie zet regelmatig een gekleurd kader om een foto om ‘m te benadrukken. Je vindt deze functie in de software bij ‘kaders’. “Zelf categoriseer ik de dagen aan de hand van de kleurkaders: iedere reisdag krijgt een andere kleur.” Een subtiele manier om onderscheid in de dagen aan te brengen!
  • Sjablonen: sjablonen gebruikt Ronnie voornamelijk om variatie aan te brengen. Als het een mooie of belangrijke foto is, kun je met behulp van een sjabloon net dat beetje extra aandacht op de foto vestigen.
  • Achtergrond: achtergronden stemt Ronnie af op de activiteit of de omgeving. Snorkelen of een dag aan het water? Dan wordt de achtergrond blauw. En foto’s van een dagje in het bos of de natuur krijgen een groene achtergrond.
  • Cliparts: in totaal zijn er iets van 1.500 cliparts over reizen. Ronnie heeft ze allemaal wel eens gezien of gebruikt, wat hem betreft komen er nog wat meer bij!

Ronnie, ontzettend bedankt voor je leuke en inspirerende verhaal!

featured